آيدين عزيزم

...

...

...

...

...

...

گاهی دلم برای خنده هایت تنگ میشود. زمانی که تنها در گوشه اتاق ، کنار سماور قدیمی می نشستی و به باغچه حیاط خونمون، خیره، نگاه می کردی. گاهی دلم برای شنیدن صدایت تنگ می شود . دلگیر می شوم. راستی خوب گفته اند: چقدر زود دیر می شود. انگار همین دیروز بود دوران کودکی ام . هنوز آرامش دستهای مهربانت را حس می کنم.هنوز نگاه نگرانت را پشت سر خودم با تمام وجودم احساس میکنم. هنوز صدای دعاهایت را در گوشم دارم. آخ که چقدر به دعاهایت محتاج شده ام ، مادر....  تو رفته ای و من تنها دلم برای غصه هایت تنگ می شود. کاش بودی و من دوباره دستهایت را نوازش میکردم. کاش بودی و من اندکی قدر تورا درک میکردم. دعایم کن... ...